مفهوم اوراکل (oracle) را می توان با توجه به فضای مورد بحث، به شیوه های مختلفی تعریف کرد. در فضای بلاکچین (Blockchain)، اوراکل اساسا یک منبع داده است که به عنوان یک پل ارتباطی بین قرارداد های هوشمند و دیگر منابع خارجی مورد استفاده قرار می گیرد.
به طور تخصصی تر می توان گفت که یک اوراکل عاملی است که نه تنها با منابع داده خارجی ارتباط برقرار می کند، بلکه به تایید و بررسی صحت داده های فراهم شده نیز می پردازد. بنابراین آنها مسئول فراهم کردن اطلاعات مهم و قابل اعتماد برای قرارداد های هوشمند هستند که این قراردادها هم به نوبه خود وظایف معینی را انجام می دهند. پس مفهوم اوراکل در فضای بلاک چین کمی با فناوری های دیگر متفاوت است.
اهمیت اوراکل ها بر این حقیقت استوار است که قراردادهای هوشمند بلاکچینی تنها قادر به دسترسی به داده هایی هستند که در داخل شبکه دیجیتال آنها قرار گرفته است. بنابراین آنها به عنوان یک ابزار ارتباطی ایفای نقش می کنند که رویداد های جهان واقع را به داده های دیجیتال تبدیل می کنند.
اوراکل های بلاکچینی را می توان بر اساس کاربرد آنها طبقه بندی کرد. رایج ترین انواع آنها شامل موارد زیر می باشند:
- اوراکل های سخت افزاری: با سیستم های فیزیکی و فناوری ها ادغام می شوند و داده های جهان واقع را برای قراردادهای هوشمند فراهم می کنند. به عنوان مثال، اوراکل های سخت افزاری می توانند با سنسور های RFID ارتباط برقرار کنند که از این سنسور ها (sensors) در صنایع مختلفی استفاده می شود.
- اوراکل های نرم افزاری: رایج ترین نوع می باشند که داده های آنلاین را از برنامه های خارجی و ای پی آی های (APIs) شبکه بازیابی می کنند.
- اوراکل های اجماع: نوعی اوراکل غیرمتمرکز هستند که مقادیر عظیمی داده را از مجموعه ای از اوراکل های دیگر جمع آوری می کنند. از اوراکل های اجماع در پلتفرم های بازار های پیش بینی مانند آگور (Augur) استفاده می شود.
- اوراکل های ورودی: داده های خارجی را به قراردادهای هوشمند یا اوراکل های نرم افزاری انتقال می دهند. این اوراکل ها را می توان به صورت مجموعه ای از رهنمود های شرطی پیکربندی کرد.
- اوراکل های خروجی: داده های قراردادهای هوشمند را به سیستم های خارجی انتقال می دهند و باعث می شوند که قراردادهای هوشمند بتوانند با منابع غیر بلاکچینی ارتباط برقرار کنند.
در کل می توان گفت که یک اوراکل بلاکچینی متشکل از منبع داده شخص ثالث می باشد که این منبع نیز برای درست کار کردن خود وابسته به اجازه خارجی است. این بدین معنی است که آنها ابزاری هستند که توسط موجودیت های متمرکز فراهم شده اند. بنابراین اکثر آنها، ویژگی های غیر متمرکز قراردادهای هوشمند را در این میان فدا می کنند.
مشکل اوراکل
با توجه به داده های فراهم شده توسط اوراکل های متمرکز، قراردادهای هوشمند به اجرای عملکردهای مختلفی خواهند پرداخت و این یعنی که اوراکل ها قدرت زیادی بر روی قراردادهای هوشمند دارند. از این قضیه به عنوان مشکل اوراکل تعبیر می شود که نوعی مشکل اعتماد برای سیستم های بلاکچینی ایجاد می کند.
اگرچه اوراکل های غیرمتمرکزی مانند اوراکل های اجماع ممکن است یک راه حل احتمالی را ارائه دهند اما هنوز مشکلات زیادی در این فضا وجود دارند. پیاده سازی شبکه های اوراکلی غیرمتمرکز به شیوه ای ایمن، عملکردی و بدون نیاز به اعتماد، کاری بسیار دشوار است.
شما مفهوم اوراکل را چگونه تعریف می کنید؟ آیا پیاده سازی اوراکل های غیر متمرکز امکان پذیر است؟
منبع:
