بلاک چین ، انقلابی در میان سیستم های ضبط سوابق است. بیت کوین اولین لیست سوابق دائمی، غیرمتمرکز، جهانی و بدون نیاز به اعتماد در تاریخ است. از زمان ابداع آن، کارآفرینان در صنایع سراسر دنیا کاربردهای این سیستم را به آرامی درک کردند.
ماهیت تکنولوژی بلاکچین تاکنون باعث ایجاد ایده های خارق العاده فراوانی شده است، چرا که می توان از این مفهوم در هر موردی که نیازمند سوابق قابل اعتماد باشد استفاده کرد. همچنین این تکنولوژی، تمام قدرت رمزنگاری را در اختیار تک تک افراد قرار داده و باعث شده است روابط دیجیتال، نیازمند مسئولی برای تراکنش ها نباشند.
البته که شور و هیجان بسیاری حول این موضوع وجود دارد که شاید نتیجه سهولت در استفاده و کاربردهای جدید سطح بالا برای تکنولوژی بلاک چین باشد. از این تکنولوژی توسط بسیاری از بزرگان این صنعت، به عنوان “لوبیای سحرآمیز” یاد شده است.
ما در این مطلب، در مورد توسعه بلاک چین و اینکه این تکنولوژی چگونه می تواند برایمان مفید باشد بحث خواهیم کرد.
به عنوان یک سیستم ضبط سوابق
هویت دیجیتال
کلیدهای رمزنگاری شده در دست افراد، به آنها حقوق مالکیت جدید و بستری می دهد که بتوانند بر اساس آنها روابط دیجیتال مناسب و جدیدی را ایجاد کنند. بلاک چین، فرصت ایجاد سیستمی قدرتمند برای هویت دیجیتال را فراهم می آورد.
مالکیت کلیدهای دیجیتال به معنی مالکیت دارایی دیجیتال است که باعث ایجاد راهی جدید و امن برای مدیریت هویت در دنیای دیجیتال شده و از به اشتراک گذاری بیش از حد اطلاعات حساس شخصی جلوگیری می کند.
توکنیزه کردن
به منظور احراز یک آیتم فیزیکی منحصر به فرد، این آیتم ها با یک توکن دیجیتال جفت می شوند. این بدین معناست که توکن ها به منظور متصل کردن دنیای فیزیکی و دیجیتال به یکدیگر استفاده می شوند. این توکن های دیجیتال برای مدیریت زنجیره تامین، دارایی های معنوی، مقابله با جعل و شناسایی کلاهبرداری ها کارساز هستند.
مدیریت داده ی درون سازمانی
تکنولوژی بلاک چین، انقلابی در شیوه ی جمع آوری و دریافت اطلاعات ایجاد کرد. این تکنولوژی درباره ی نگهداری از یک پایگاه داده نیست، بلکه درباره ی مدیریت یک سیستم ضبط سوابق است.
برای دولت ها
دولت ها به هر سه عنصر و جنبه ی تکنولوژی بلاک چین علاقه مند هستند.
اولا، حقوق مالکیت، ابطال، ایجاد، جایگزینی و از بین رفتن کلیدهای رمزنگاری شده حائز اهمیت است.
ثانیا، دولت ها علاقه مند به این موضوع هستند که چه کسانی می توانند به عنوان عضوی از شبکه بلاک چین فعالیت کنند.
همچنین آنها علاقه مند به پروتکل های بلاک چین نیز می باشند، چرا که این پروتکل ها هستند که تراکنش ها را مجاز اعلام می کنند. دولت ها نیز غالبا خود تراکنش ها را از طریق سیستم های مطابقتی تایید می کنند (مانند ناظران بازار سهام که نوع معاملات بازار را تایید می کنند).
به همین دلیل از دید بسیاری توسعه دهندگان بلاک چین، مطابقت با قوانین نظارتی، به عنوان فرصتی تجاری دیده می شود.
برای سوابق حسابرسی
با استفاده از زیرساخت مشتری- سِرور، بانک ها و دیگر موسسات مالی بزرگ که به افراد در شکل گیری روابط دیجیتال از طریق اینترنت کمک می کنند، مجبور می شوند از اطلاعات حساب کاربران در مقابل هکرها محافظت کنند.
با اینکه بانک ها می توانند میلیون ها دلار برای حفظ امنیت اطلاعات خرج کنند، این سیستم از کسب و کارها نیز این لازمه را می خواهد، چرا که معمولا اطلاعاتی که با کسب و کارها به اشتراک گذاشته می شوند با اطلاعاتی که به بانک ها ارائه می شوند، یکی هستند. با این وجود، کسب و کارها همیشه مورد حمله قرار گرفته و هک شده اند، که بعضا باعث افشای جزئیات مالی حساس مشتریان شده است.
تکنولوژی بلاک چین بصورت خودکار برای ایجاد سوابق از کسانی که به اطلاعات یا سوابق دسترسی داشته اند و کنترل مجوزهای لازم برای مشاهده اطلاعات، راه هایی فراهم کرده است.
هم چنین این تکنولوژی، کاربردهای فراوان و مهمی در سوابق سلامت نیز دارد.
به عنوان یک پلتفرم
برای قراردادهای هوشمند (Smart Contracts)
بلاک چین جاییست که روابط دیجیتال شکل گرفته و محافظت می شوند.
کنسرسیومی از بزرگترین بانک های جهان و چندین شرکت بیمه که توسط یک استارت آپ هدایت می شوند، به دنبال ساخت پلتفرمی برای ایجاد روابط دیجیتال بین بانک ها می باشد. روش آنها برای تضمین امنیت این روابط دیجیتال جدید، ترکیبی از قراردادهای ریکاردی (Ricardian Contracts) و منطق کدگذاری شده کسب و کار است.
به طور خلاصه، این نسخه از قراردادهای هوشمند به دنبال استفاده از اطلاعات و اسناد ذخیره شده در بلاک چین به منظور پشتیبانی از موافقت نامه های پیچیده قانونی است.
استارت آپ های دیگر در حال کار بر روی سایدچین ها (Sidechain – بلاک چین هایی سفارشی که به بلاک چین های عمومی بزرگتر متصل اند) هستند. این بلاک چین های هم عهد، می توانند مسائلی مانند اندازه بلاک که گریبانگیر بیت کوین است را حل کنند. باور بر این است که این گروه ها خواهند توانست بلاک چین هایی را خلق کنند که انواع بسیار خاصی از تراکنش ها را تایید کنند.
اتریوم حتی مفهوم پلتفرم را از این هم فراتر می برد. نوع جدید از قراردادهای هوشمند برای اولین بار در وایت پیپر ویتالیک بوترین معرفی شد، پلتفرم نسل جدید قرارداد هوشمند و اپلیکیشن های غیرمتمرکز. این دید، درباره ی اِعمال منطق کسب و کار بر روی بلاک چین است تا بتوان هر تراکنش و با هر مقدار پیچیدگی را ابتدا کدگذاری کرده و سپس توسط سیستم اجراکننده کد، تایید یا رد کرد.
به همین شکل، هدف اصلی اتریوم، تبدیل شدن به پلتفرمی برای کدهای قرارداد هوشمند است که شامل برنامه های کنترل کننده منابع بلاک چین بوده، توسط پروتکل بلاک چین پیاده شده و در این مورد، بر روی شبکه اتریوم اجرا شود.
برای نظارت خودکار
خود بیت کوین، مثالی از نظارت خودکار یا سازمان خودگردان غیرمتمرکز (DAO) است. بیت کوین و دیگر پروژه ها، به صورت آزمایشی باقی مانده اند و نیاز به تحقیقات بیشتری در این زمینه حس می شود.
برای بازارها
شکل دیگری که می توان به ارزهای دیجیتال نگاه کرد، به عنوان روابط دیجیتال است.
به صورت ساده این بدان معناست که ایجاد هویتی منحصر به فرد و دیجیتال برای کلیدها، به منظور کنترل کدهایی است که می توانند بیانگر حقوق مالکیت خاصی باشند (مثلا می توانند تصاحب شده و یا صاحب چیزهای دیگر باشند). این توکن ها به این معنا هستند که مالکیت کد، می تواند نشان دهنده ی یک سهام، شئ فیزیکی یا هر نوع دارایی دیگری باشد.
قوانین نحوه ی تراکنش این دارایی ها را می توان به وسیله ی پروتکل بلاک چین کدگذاری کرد.
برای هموارسازی تسویه و پرداخت
در دنیای معاملات سهام، گاهی لفظ T+۳ را می شنویم. این اصطلاح به معنی این است که یک معامله ترید ۳ روز طول می کشد تا مورد قبول واقع شده و تسویه شود. راه هایی جدا از بلاک چین وجود دارند که بتوان این مدت را کاهش داد، که البته با ریسک فدا شدن امنیت همراه است.
با این حال با استفاده از تکنولوژی بلاک چین، معامله و تسویه همزمان بوده و معادله ی ما تبدیل به T+۰ می شود.
برای خودکارسازی مطابقت های نظارتی و قانونی
تکنولوژی بلاک چین در کنار اینکه محل ذخیره ای امن برای اطلاعات است، می تواند توانایی انجام مطابقت های قانونی به شکل کد را نیز فراهم کند. به بیان دیگر، چگونگی معتبر شدن بلاک ها می تواند ترجمه ای از قوانین نوشته شده دولتی به کدهای دیجیتال باشد.
در مورد بانک ها، برای مثال، این می تواند به معنی بهبود بهره وری در مطابقت با قوانین ضد پولشویی (AML) باشد. تکنولوژی بلاک چین را می توان برای کاربردهای فراوانی تنظیم کرد، برای مثال، مجوز دادن به تراکنش ها یا گزارش کردن نوع خاصی از تراکنش ها طبق قوانین دقیق.
این بدین معناست که بانک ها می توانند مجوزدهی به تراکنش ها یا گزارشات نظارتی را به صورت خودکار انجام دهند.
خلاصه
تمام این تلاش ها به منظور قادر ساختن افراد برای ایمن سازی روابط دیجیتالشان می باشد که در گذشته غیرممکن بود. داده ها بصورت متفاوتی نمایش داده شده، محافظت شده و ضبط می شوند.
این تکنولوژی در حال تغییر دادن روابط دیجیتال بوده و آنها را قادر می سازد از طریق قراردادهای هوشمند، در کدها، خودکار باشند.
منبع:
