اصطلاحات کلیدی مربوط به انتخابات آمریکا که در اینجا توضیح داده خواهد شد:
انتخابات مقدماتی (Primaries): رای‌گیری‌هایی که در ایالت‌های مختلف امریکا انجام میشود تا در نهایت نامزد نهایی هر حزب برای انتخابات برگزیده شوند.
رای‌دهی اولیه (Early voting): ابتکاری از جانب بسیاری از ایالت‌ها است که به رای دهندگان اجازه می‌دهد تا پیش از روز انتخابات برای رای دادن حاضر شوند. این کار برای افزایش مشارکت و کاهش صف‌ها و عجله در روز رای‌گیری انجام میشود.
مجمع برگزینندگان (Electoral college): هر ایالت تعدادی برگزیننده دارد که با توجه به جمعیت آن ایالت تعیین میشود. برگزینندگان بر اساس نتیجه‌ای که در انتخابات عمومی در ایالت حاصل میشود مستقیما برای ریاست‌جمهوری رای میدهند. مجموعا ۵۳۸ رای برگزیننده وجود دارد که نامزد پیروز به بیش از نیمی از این آرا نیاز دارد.
انتخابات مشروط (Contingent election): اگر هیچ یک از نامزدها حائز اکثریت آرا در رای‌گیری الکترال نشود، در مجلس نمایندگان برای انتخاب رئیس‌جمهور رای‌گیری میشود.
انتخابات مقدماتی یا پرایمری (Primaries)
تا زمان اعلام برنده، نامزدها کمپین‌های تبلیغاتی تشکیل میدهند. رقابت انتخاباتی برای ریاست جمهوری معمولا از مدت‌ها پیش انجام میشود. حتی پیش از کاندید شدن یک فرد برای انتخابات نهایی باید بر سر کاندیداتوری نیز با هم حزبی‌های خود به رقابت بپردازد.
برخلاف انگلستان، احزاب در آمریکا چهره‌ای ثابت (رئیس حزب) ندارند. بنابراین هر چهارسال یکبار کاندیدا‌های مختلف برای انتخابات اعلام امادگی میکنند.
جو بایدن که نامزد کنونی دموکرات‌ها برای انتخابات ۲۰۲۰ است، با غلبه بر ۲۸ مدعی اصلی دموکرات، در آوریل ۲۰۱۹ به عنوان نامزد دموکرات‌ها انتخاب شد. جان دلانی و اندرو یانگ، دیگر چهره‌های دموکرات کار خود را از سال ۲۰۱۷ آغاز کرده بودند یعنی سه سال پیش از برگزاری انتخابات.
کسانی که برای کاندیداتوری رقابت میکنند باید در انتخابات مقدماتی شرکت کنند. این انتخابات ایالت به ایالت برگزار میشود و تعیین میکند کدام فرد در نهایت نامزد ریاست جمهوری شود.
در برخی از انتخابات مقدماتی تنها به اعضای ثبت شده احزاب سیاسی حق رای دادن میدهند. یعنی تنها کسانی که از حزب حمایت میکنند حق رای دادن به نامزدهای آن حزب را دارند اما برخی دیگر به رای‌دهندگان بی طرف و حتی حزب مخالف نیز اجازه میدهند تا نظر خود را در مورد نامزد آن حزب ابراز کنند.
تعداد انگشت‌شماری از ایالت‌ها نیز از سیستم متفاوتی استفاده میکنند که به آن انجمن حزبی (caucuses) گفته میشود. در این روش به جای اینکه به نامزد مورد نظر رای داده شود، نامزدها در محلی جمع شده و سپس به سخنان حامیان و مخالفان نامزدها گوش میکنند و در نهایت تصمیم می‌گیرند که کدام فرد را برای کاندیداتوری انتخاب کنند. سپس افراد مسئول گروه‌ها را سرشماری میکنند و هر نامزدی که درصد مشخصی را بدست آورد برگزیده میشود. اگر تعداد نامزدها زیاد باشد احتمالا این پروسه مدت زیادی به طول می‌انجامد تا در نهایت یک فرد بتواند به درصد مشخص شده برسد.
در واقع در بخش مقدماتی، شما به خود نامزدها رای نمی‌دهید بلکه به نمایندگان احزاب رای می‌دهید. در هر ایالت به تناسب آرای آن ایالت نماینده وجود دارد. این نمایندگان آرای خود را به کنفرانس حزب برده و در آنجا این آرا را به نامزدهای ریاست جمهوری خودشان منتقل میکنند. در این کنفرانس است که مشخص میشود چه کسی برای ریاست جمهوری نامزد شود.
به طور رسمی، روسای جمهوری که بر سر کار هستند نیز باید این پروسه را بگذرانند اما تاکنون هیچ یک از روسای جمهوری در چالش بخش مقدماتی شکست نخورده است. در سال ۲۰۲۰ ترامپ نیز برای نامزدی جمهوری‌خواهان با نامزدهای رقیب روبرو شد اما حزب، او را با اکثریت قریب به اتفاق انتخاب کرد.
تنها چهار رئیس جمهور مستقر بودند که نتوانستند از بخش مقدماتی عبور کرده و تایید حزب خود را اخذ کنند. تمام این افراد معاون‌های رئیس جمهوری بودند که بر اثر فوت رئیس جمهور در میانه دوران ریاست جمهوری، به کاخ سفید راه پیدا کرده بودند.
\بیش از ۱۳۸ میلیون نفر در انتخابات ۲۰۱۶ رای دادند یعنی ۵۵.۵ درصد از کل افراد واجد شرایط
انتخابات (Elections)
اگرچه خود انتخابات همیشه در اولین سه شنبه پس از اول نوامبر برگزار میشود، اما امکان دارد بسیاری از آمریکایی‌ها زودتر از این تاریخ رای خود را به صندوق بیندازند.
اکثر ایالت‌ها در دوره‌ای که به «رای‌گیری اولیه» معروف است، به مردم اجازه میدهند پیش از انتخابات، برای رای‌گیری حاضر شوند. افراد دیگر نیز می‌توانند برای رای‌گیری پستی اقدام کرده و نامزد مورد نظر خود را پیش از ماه نوامبر انتخاب کنند.
آرای پستی در سال ۲۰۲۰ به دلیل بیماری کرونا، افزایش چشمگیری یافته است. تحقیقات انجام شده توسط نیویورک تایمز نشان می‌دهد که حدود ۸۰ میلیون رای از طریق پست اخذ خواهد شد (تقریبا دو برابر سال ۲۰۱۶)
در اینجا نیز سازوکاری مانند انتخابات مقدماتی برقرار است. هنگامی که رای‌دهندگان برگه‌ها یا فرم‌های رای خود را پر میکنند به نامزدها رای نمی‌دهند بلکه به گزینندگان (elector) ایالتی رای میدهند.
به همین دلیل است که سیستم انتخابات ایالات متحده بر مبنای کل آرای اخذ شده (معروف به آرای عمومی) اجرا نمی‌شود بلکه از طریق فرآیندی موسوم به مجمع گزینندگان (الکتورال کالج) انجام میشود.
مجمع گزینندگان یا الکترال کالج چیست؟ (Electoral college)
در سیستم الکترال کالج یا مجمع گزینندگان، در واقع ۵۱ انتخابات در سطح کوچک انجام میشود. (۵۰ انتخابات برای ۵۰ ایالت آمریکا و یک انتخابات برای پایتخت کشور، واشنگتن) در ۴۸ ایالت و واشنگتن، نامزدی که بیشترین رای را در انتخابات کسب کند، تمام آرای الکترال را در آن ایالت کسب میکند.
ایالت‌های بزرگتر مانند کالیفرنیا، تگزاس و فلوریدا تعداد زیادی رای الکترال دارند (به ترتیب ۵۵، ۳۸ و ۲۹ رای) در حالی که ایالت‌های کوچک تر مانند وایومینگ، دلاور و آلاسکا فقط سه رای دارند.
در ماین و نبراسکا، که هرکدام چهار و پنج رای الکترال دارند، دو الکترال خود را به کسی که در کل ایالت برگزیده شده اختصاص میدهند و سپس باقی مانده را بر اساس نتایج در مناطق مختلف ایالت تقسیم میکنند.
در کل ۵۳۸ رای الکترال در سراسر آمریکا وجود دارد و هر نامزد برای پیروزی در انتخابات نیاز به اکثریت مطلق (بیش از ۲۷۰ رای الکترال) دارد.
در سال ۲۰۱۶، دونال ترامپ ۳۰۴ رای الکترال به دست آورد اما تقریبا ۳ میلیون رای کمتر از رقیبش یعنی هیلاری کلنتون در سراسر کشور دریافت کرده بود.
مجمع گزینندگان ایالتی در نیمه دسامبر آرای خود را به نامزدهای انتخاباتی میدهند، جایی که رئیس‌جمهور و معاون رئیس‌جمهور رسما تایید میشود. موارد مختلفی وجود داشته که یک الکترال بر خلاف خواست مردم عمل میکند و به نامزدی که آرای مردمی را بدست آورده است رای نمی‌دهد. به این افراد الکترال‌های بی‌ایمان (یا بی‌وفا) گفته میشود.
چندین ایالت قوانین وضع کرده‌اند تا از این اتفاقات جلوگیری کنند. در سال ۲۰۱۶ دو گزیننده بی‌ایمان از رای دادن به ترامپ امتناع کردند و پنج نفر نیز برای کلینتون چنین کرده بودند.
دلیل اینکه برگزینندگان بی‌ایمان بر خلاف خواست مردم، نامزدها را انتخاب میکنند این است که نامزد مذکور در ایالت آنها مورد جمایت نیست پس با رای دادن به نامزد دیگر (که احتمالا مورد حمایت آنها است) سعی میکنند به پذیرفته شدن او کمک کرده و یا با نزدیک کردن آرای دو نامزد به یکدیگر نتیجه انتخابات را نامشخص کنند.
اگر کسی برنده نشود چه؟
اگر هیچ نامزدی نتواند ۲۷۰ رای الکترال را بدست آورد یک انتخابات مشروط برگزار میشود. به این معنی که مجلس نمایندگان (کنگره) به رئیس جمهور رای خواهد داد.
در این جا به نمایندگان هر ایالت یک رای داده میشود، پس اگر ایالتی چند نماینده داشت باید با هم رای بدهند سپس نمایندگان هر ایالت با یکدیگر مشورت کرده و یک نامزد را از میان سه نامزدی که بیشترین آرای الکترال را کسب کرده‌اند، انتخاب میکنند. کسی که بتواند ۲۶ رای را کسب کند، پیروز انتخابات خواهد بود.
سنا نیز به معاون رئیس جمهور رای می‌دهد و فقط دو نامزد برتر در انتخابات واجد شرایط هستند. به هر سناتور یک حق رای داده میشود و معاونی که بتواند اکثریت مطلق ۵۱ رای را کسب کند، به عنوان معاون رئیس جمهور انتخاب میشود. در این روند احتمال کمی وجود دارد که معاون رئیس جمهور از حزب مخالف رئیس جمهور انتخاب شود.
تاکنون سه بار انتخابات مشروط برگزار شده است (معروف‌ترین آنها تعیین بین توماس جفرسون و آرون بور بوده است که با مداخله الکساندر همیلتون به انتخابات مشروط کشیده شده است) اما این شرایط ۲۰۰ سال است که تکرار نشده است.
هر کسی که در انتخابات ماه نوامبر ۲۰۲۰ انتخاب شود (یا با احتمال کمتر یک ماه بعد در یک انتخابات مشروط توسط سنا برگزیده شود) از ۲۰ ژانویه ۲۰۲۱ سکان هدایت کاخ سفید را برای ۴ سال در اختیار خواهد گرفت.
اگر دونالد ترامپ پیروز شود، دوره دوم ریاست جمهوری خود را آغاز خواهد کرد. طبق قانون اساسی هیچ رئیس جمهوری نمی‌تواند بیش از دو دوره کامل در این سمت باقی بماند اما معاون رئیس جمهور اگر از میانه زمان ریاست جمهوری، نقش رئیس جمهور را بر عهده گرفته باشند (بر اثر مرگ، بیماری و یا غیبت رئیس جمهور) می‌توانند برای بار سوم نیز نامزد شوند به شرطی که مجموع زمان ریاست آنها بیش از ۱۰ سال نشود.
منبع:
